مقایسه قابلیت های IGRP با پروتکل RIP

پشتیبانی از شبکه های بزرگتر : قابلیت های مسیریابی این پروتکل برای شبکه های بسیار بزرگتر از شبکه های RIP توسعه پیدا کرده است ، IGRP دیگر محدودیت های تعداد ۱۵ عدد Hop Count ای که در RIP وجود داشت را ندارد و می تواند بصورت پیشفرض تا ۱۰۰ عدد Hop Count را پشتیبانی کند ، البته این تنها پیشفرض ماجراست این عدد را می توان تا ۲۵۵ عدد Hop Count افزایش داد.
پیچیده تر شدن اندازه گیری Metric : همانطور که مشاهده کردید IGRP از یک مکانیزم ترکیبی و محاسباتی برای تعیین مقدار Metric استفاده می کند و این باعث افزایش انعطاف پذیری این پروتکل برای تعیین Route درست برای Packet ها می شود. بصورت پیشفرض Delay و Bandwidth برای محاسبه در فرمول گفته شده استفاده می شوند اما می توان فاکتورهای دیگری را نیز در این محاسبه دخالت داد.
پشتیبانی از چندین مسیر : IGRP می تواند تا ۶ عدد مسیر بین شبکه مبدا و مقصد را نگهداری و مدیریت کند اما تنها Route ای در Routing Table قرار می گیرد که کمترین میزان Metric را به خود اختصاص داده باشد. از طرفی دیگر در پروتکل RIP تنها Route ای نگهداری و مدیریت می شود که بهترین Metric را داشته باشد و تمامی Route های دیگر از بین خواهند رفت. امکان استفاده از چند مسیر یا Multipath باعث افزایش پیدا کردن پهنای باند مورد استفاده در روترها و از طرفی امکان ایجاد Redundancy در شبکه می شود.
IGRP بصورت کلی برای شبکه هایی پیشنهاد می شود که ساختار نسبتا ساده ای دارند و شبکه های کوچک و رو به متوسط به حساب می آیند با توجه به اینکه ضعف هایی در RIP وجود دارد که در IGRP پوشش داده شده است این شبکه به دلیل مقیاس پذیری و انعطاف پذیری بیشتر به جای شبکه های RIP پیشنهاد می شود. از طرفی قابلیت ارسال کردن Triggered Updates که بار ترافیکی را بسیار پایین می آورد از دیگر مزایای استفاده از IGRP به جای RIP می باشد. امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد. ITPRO باشید