کلمه عبور ضعیف، امنیت را مغلوب می کند.
هدف پروسهlogon تصدیق شخصی است که دارد آن پروسه را انجام می دهد. اگر سیستم عامل بداند که شما که هستید می تواند اجازه دسترسی به منابع سیستم را بدهد یا ندهد. اگر شخصی کلمه عبور شما را بداند می تواند به جای شما وارد سیستم شود. در حقیقت از دید سیستم عامل این شما هستید که وارد سیستم شده اید. هر آنچه که شما اجازه دارید در آن سیستم انجام دهید او نیز می تواند، چون الان او شماست!
ممکن است او بخواهد اطلاعات حساسی را که شما روی سیستم ذخیره کرده اید بخواند، مانند ایمیل های شما. ممکن است شما دسترسی های بیشتری در شبکه نسبت به او داشته باشید، حالا او می تواند در شبکه به جای شما کارهای بیشتری انجام دهد. شاید اصلا او کارهای غیرمجازی به عنوان شما انجام دهد که شما مجرم شناخته شوید. در هر صورت این اعتبار شماست.
همیشه از پسورد استفاده کنید. چه بسیار حساب هایی که اصلا پسورد ندارند! باید پسورد پیچیده ای انتخاب کنید. اسم حیوان خانگی تان، تاریخ مناسبت دار، اسم یک تیم فوتبال محلی و … را به عنوان پسورد استفاده نکنید. از خود کلمه “password” استفاده نکنید.
پسوردی را انتخاب کنید که ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک، اعداد و کاراکترهای نشانه گذاری باشد. در صورت امکان آن را طولانی انتخاب کنید. هر از گاهی آن را تغییر دهید. اگر پسورد پیچیده ای انتخاب می کنید به شکل مناسب از آن نگه داری کنید. آن را جایی ننویسید، اگر می نویسید آن را در کشویی که قفل می شود نگه داری کنید. اولین کاری که هر فردی برای دسترسی به پسورد شما می کند چک کردن کاغذهای یادداشتی است که به مانیتورتان چسبانده اید. به هیچ کس پسوردتان را ندهید.
در نهایت به فکر استفاده از یک چیز قوی تر از پسورد برای ورود به سیستم باشید. برای مثال برخی از ویندوزها از کارت های هوشمند برای شناسایی افراد مجاز استفاده می کنند. شاید بخواهید از محصولات بیومتریک مثل اثر انگشت یا اسکن شبکیه چشم نیز استفاده کنید.