ناشناسی مطلق عملی نیست، چه در دنیای واقعی و چه در دنیای مجازی
تعامل انسان ها باعث تبادل اطلاعات می شود. اگر کسی این داده ها را کنار هم قرار دهد شما را خواهد شناخت. به تمام اطلاعاتی که یک فرد در یک صحبت کوتاه می تواند بدست آورد فکر کنید. با یک نگاه اجمالی او می تواند قدتان، وزن تان و سن تان را به طور تقریبی بسنجد. لهجه شما به او کمک می کند که بفهمد اهل کجا هستید. اگر درباره آب و هوا با او صحبت نکنید حتما درباره خانواده تان، علایق تان، محل زندگی تان و هر آنچه که برای زندگی انجام می دهید با او صحبت خواهید کرد. گرفتن اطلاعات کافی برای شناختن یک فرد وقت زیادی نمی گیرد. اگر شما ناشناس بودن را ترجیح می دهید شرط آن زندگی در یک غار و دوری از ارتباطات انسانی است.
همین مسئله در اینترنت نیز صدق می کند. اگر شما از یک وب سایت بازدید می کنید، صاحب آن وب سایت می تواند – اگر به اندازه کافی انگیزه داشته باشد – بفهمد که شما که هستید. صفر و یک هایی که web session را ایجاد می کنند باید این توانایی را داشته باشند که راهی به سمت محل درست شان پیدا کنند و این محل، کامپیوتر شما است.
راه های زیادی وجود دارد که شما را قادر می کند بیت ها را تغییر شکل دهید. هر چه از راه های بیشتری استفاده کنید بیت ها بیشتر استتار می شوند. برای مثال می توانید از network address translation برای پنهان کردن IP address واقعی تان استفاده کنید، از سرویس های بی نشان کننده (anonymizing service) استفاده کنید، از حساب های ISP متفاوتی برای اهداف متفاوت استفاده کنید، برای وب گردی در برخی سایت ها از کیوسک های عمومی استفاده کنید. تمام این ها تشخیص این که شما که هستید را سخت می کند ولی هیچ کدام از آن ها، آن را غیر ممکن نمی کند.
آیا می دانید که چه کسی سرویس بی نشان کننده را اداره می کند؟ شاید او صاحب همان وب سایتی باشد که شما از آن بازدید می کنید، یا شاید همان وب سایت به نظر بی ضرری باشد که دیروز از آن بازدید کردید و به شما پیشنهاد ایمیل کردن یک کپن ده دلاری رایگان داد. شاید صاحب آن وب سایت مایل باشد که اطلاعات را با دیگر وب سایت ها به اشتراک بگذارد. اگر این طور باشد صاحب وب سایت دوم شاید قادر باشد که اطلاعات دریافتی از دو وب سایت را مرتبط کرده و شما را بشناسد.
آیا این بدان مفهوم است که حریم خصوصی در وب وجود ندارد؟ نه به طور کامل. این بدان معنی است که بهترین راه برای حفاظت از حریم خصوصی در دنیای مجازی، دقیقا مانند روشی است که شما در دنیای واقعی از آن محافظت می کنید، یعنی از طریق رفتارتان. توضیحات مربوط به حریم خصوصی را در وب سایت هایی که بازدید می کنید بخوانید و فقط با آن وب سایت هایی کار کنید که با قوانین آن موافق هستید. اگر درباره کوکی ها نگرانید، آن ها را غیرفعال کنید. مهم تر از همه از وب گردی به شکل آشفته و در هم و بر هم خودداری کنید. این دقیقا مصداق بارز آن است که ما از رفتن به محله های بد یک شهر خودداری می کنیم. اما اگر بخواهید ناشناس باقی بمانید بهتر است که به دنبال یک غار بگردید!