ساختارهای رکورد ها :

بعضی از روشهای سازماندهی به رکوردها عبارتند از :

۱.رکوردهای با طول ثابت :
در این روش طول رکوردها در تمامی فایل یکسان است . این روش متداول ترین روش سازماندهی رکوردهاست . ( ثابت بودن طول رکورد الزاما به معنای ثابت بودن طول فیلدهای تشکیل دهنده نیست . )

۲. تعیین طول رکوردها بر حسب تعداد فیلد های ان :
در این روش طول رکورد از n فیلد تشکیل میشود . منتهی این n در کل فایل یکی است . در مثال زیر n=4 است :

pj

. ذخیره طول رکورد در اول هر رکورد :

در این روش طول هر رکورد در ابتدای رکورد ذکر میشود . این روش برای فایلهایی به کار میرود که اغلب رکوردهای با طول متغیر دارند .

۴. استفاده از اندیس برای اشاره به ابتدای هر رکورد :
اندیس ها در فایل دیگری نگهداری میشوند و مقادیر در فایل دیگری . مثال زیر را ببینید :

mjj

هر یک از اعداد ۱و۲۱و۳۴ در فایل دیگری هستند که به ابتدای هر رکورد در فایل دیگر اشاره میکنند .

۵. استفاده از علامتی برای جدا کردن رکوردها .
در این روش با استفاده از یک علامت خاص میتوان رکوردها را از هم جدا کرد :

nb
با توجه به سازماندهی هایی که در بالا برای رکورد تعریف کردیم . میتوانیم به این نتیجه برسیم که کلا دو نوع ساختار برای رکوردها داریم :
۱٫ رکورد با قالب ثابت و مکانی که تعداد ‚ مکان و طول فیلدها در نمونه های مختلف ثابت بوده و تعریف این ساختار از قبل مشخص شده است .
۲٫ رکورد با قالب غیر ثابت و غیر مکانی که در هر فیلد اسم هر فیلد و مقدار هر فیلد مشخص میشود .

روش مناسب انستکه این نکته که طول هر رکورد ممکن است متحرک شود را در نظر بگیریم .

متحرک بودن طول رکورد به دلایل زیر است :

الف- طول بعضی فیلدها ممکن است متغیر باشد .
ب-تعداد فیلدهای یک رکورد متغیر باشد ( مثلا دانشجویی آدرس نداشته باشد . )