Routing Loop ها چگونه کارایی شبکه را تحت تاثیر قرار می دهند ؟
مهمترین مشکی که Routing Loop ها برای شبکه های ما ایجاد می کنند گرفتن پهنای باند مفید شبکه است ، با به وجود آمدن Routing Loop ها پهنای باند مفید شبکه دچار اختلال می شود و پهنای باند غیر مفیدی که توسط Packet های Loop ایجاد شده اند جایگزین آنها می شوند و این یعنی پایین آمدن کارایی شبکه ، اما دومین مشکلی که Routing Loop ها ایجاد می کنند و باعث کاهش کارایی شبکه ما می شوند این است که قدرت پردازشی که در روترهای شبکه ما وجود دارد در چنین حالتی مجبور است به Packet های ایجاد شده توسط Loop بی مصرف هم جوابگو باشد و به همین دلیل قدرت پردازشی روترهای ما برای Packet های سالم شبکه دچار مشکل خواهد شد و به طبع کارایی روتر نیز پایین خواهد آمد.
Routing Loop ها معمولا در شبکه های بزرگی اتفاق می افتند که در آنها یک تغییر قبلا در توپولوژی شبکه انجام شده است اما هنوز به روترهای دیگر Converge نشده است و در همین حین تغییر دومی در توپولوژی شبکه ایجاد می شود و قبل از رسیدن تغییرات اول در شبکه پخش می شود و باعث بروز مشکل در Converge شدن شبکه می شود. Convergence یا Converge شدن به فرآیندی گفته می شود که در آن تمامی روترهای موجود در یک شبکه بر روی یک توپولوژی مشترک شبکه به توافق می رسند. پروتکل های Link State سرعت Convergence بسیار بالایی دارند و این در حالی است که پروتکل های Distance Vector از سرعت پایینی در Converge کردن شبکه ها برخوردارند.
